Wspólnota Anonimowych Alkoholików

1. Kim jesteśmy?

“Anonimowi Alkoholicy są wspólnotą mężczyzn i kobiet, którzy dzielą się nawzajem doświadczeniem, siłą i nadzieją aby rozwiązać swój wspólny problem i pomagać innym w wyzdrowieniu z alkoholizmu”.

Jesteśmy zatem wspólnotą mężczyzn i kobiet, którzy otwarcie przyznali swoją bezsilność wobec alkoholu. Jeżeli chcemy uniknąć katastrofy w życiu naszym i naszych najbliższych, musimy z niego całkowicie zrezygnować. Naszym celem jest utrzymanie trzeźwości i pomoc innym w jej osiągnięciu.

2. Czy myślisz, że jesteś inny?

“Wielu z nas myślało, że jesteśmy wyjątkowi „AA nic mi nie da. Ja zabrnąłem już za daleko”. „To jest dobre dla nich, ale ja jestem przewodniczącym Stowarzyszenia Rodzice – Nauczyciele”

Jestem na to zbyt stary. Zbyt młody. Nie dość religijny. Jestem homoseksualistą. Żydem. Profesjonalistą. Duchownym. Zbyt inteligentny. Albo niewystarczająco wykształcony.

W tym momencie ludzie na całym świecie myślą, że program AA zapewne nie poskutkuje w ich przypadku z jednego lub kilku takich powodów. Być może, że ty jesteś jedną z tych osób.

My w AA wierzymy, że alkoholizm jest chorobą, która nie szanuje ani wieku, ani płci, wyznania, rasy, stanu majątkowego, zawodu czy wykształcenia. Atakuje nie przebierając w środkach na oślep. Nasze doświadczenie pokazuje, że każdy może stać się alkoholikiem. Bez wątpienia dla każdego, kto chce przestać pić, znajdzie się miejsce w AA.

Powyższy fragment pochodzi z broszury “Czy myślisz, że jesteś inny” wydanej przez Fundacja Biuro Służby Krajowej Anonimowych Alkoholików w Polsce i jest tłumaczeniem broszury “Do you think you are different?” Copyrights Grapevine, Alcoholics Anonimous World Service

3. Dlaczego Anonimowi Alkoholicy są anonimowi?

Anonimowość jest duchową podstawą AA – przypomina uczestnikom wspólnoty, by kierowali się raczej zasadami niż osobistymi ambicjami. Jesteśmy społecznością ludzi równych. Dążymy do tego, aby znany był nasz program zdrowienia, a nie osoby, które w nim uczestniczą. Anonimowość w środkach masowego przekazu jest gwarancją bezpieczeństwa dla wszystkich uczestników AA, a szczególnie dla nowo przybyłych, że ich przynależność do AA nie będzie ujawniona.

4. Czym jest 12 Kroków i 12 Tradycji AA?

Cytując za współzałożycielem Wspólnoty AA Billem W., 12 Kroków AA to:

“Zbiór zasad, które stosowane jako sposób życia mogą uwolnić od obsesji picia i dopomóc cierpiącemu, by stał się zdrowym, szczęśliwym i pożytecznym człowiekiem”. Jak zaznaczył drugi założyciel Wspólnoty Dr Bob “Dwanaście Kroków sprowadza się do słów: miłość i służba”.

• “NAJPIERW FUNDAMENT Czy niepicie to wszystko, czego mamy się spodziewać po przebudzeniu duchowym? NIE; abstynencja to zaledwie sam początek. Jak to widzi Bill, str. 8 Praktykowanie programu AA przypomina budowanie domu. Najpierw musiałem położyć solidny fundament z betonu, na którym mógłbym postawić dom; dla mnie równało się to zaprzestaniu picia. Ale niezbyt wygodne jest życie na betonowym fundamencie bez żadnej ochrony, wystawionym na oddziaływanie gorąca, zimna, wiatru, deszczu. Tak więc, na fundamencie tym zbudowałem pokój, gdy zacząłem stosować program AA. Pierwszy pokój chwiał się w podstawach, bo nie miałem jeszcze wprawy w tej pracy. Ale z biegiem czasu, wprowadzając Program w życie, nauczyłem się budować coraz stabilniejsze pokoje. Im dłużej praktykowałem i im więcej budowałem, tym wygodniejszy i szczęśliwszy stawał się dom, który teraz mam i w którym mieszkam”.
• “CAŁKOWITA AKCEPTACJA Alkoholik nie wyobraża sobie życia bez alkoholu. Pewnego dnia nie będzie umiał wyobrazić sobie życia ani z alkoholem ani bez niego. Wtedy dopiero, jak mało kto, pozna, co to jest samotność. Wówczas uświadomi sobie, że znalazł się na skraju przepaści. Będzie życzył sobie już tylko śmierci. Anonimowi Alkoholicy, STR. 132 – 133 Tylko alkoholik potrafi zrozumieć dokładnie znaczenie takiego stwierdzenia jak powyższe. Podwójne przesłanie, które czyniło ze mnie niewolnika picia, wprawiło mnie także w przerażenie i zagubienie. “Jeśli się nie napiję, to umrę” współzawodniczyło z “Jeśli będę dalej pił, to alkohol mnie zabije”. Obie te obsesyjne myśli coraz bardziej przybliżały mnie do dna. A sięgnięcie dna zaowocowało całkowitą akceptacją mojego alkoholizmu – bez najmniejszych nawet zastrzeżeń – która była absolutnie niezbędna dla mojego zdrowienia. Nigdy w życiu nie znajdowałem się w trudniejszym i bardziej kłopotliwym położeniu; ale jak się później okazało, dylemat ten był konieczny, jeżeli miałem odnieść sukces “na Programie”.
• “PYCHA Przez dziesiątki lat domagaliśmy więcej bezpieczeństwa, prestiżu i miłości niż nam się należało. Kiedy wydawało nam się, że osiągamy sukces, piliśmy, by snuć jeszcze wspanialsze marzenia. Kiedy coś się nam nie udawało, choćby tylko trochę, piliśmy szukając zapomnienia. I zawsze było nam czegoś brak. We wszystkich tych stanach wielu z nas przyświecały najlepsze zamiary, jednak paraliżującą przeszkodą był brak pokory. Byliśmy zbyt krótkowzroczni, aby zdać sobie sprawę z tego, że praca nad charakterem i wartości duchowe muszą stać na pierwszym miejscu, a dobra materialne wcale nie są celem życia. 12 Kroków i 12 Tradycji, str. 72 Kilka razy co jakiś czas przymierzałem się do Kroku Siódmego, lecz tylko po to, by zawrócić i na nowo uporządkować zdobytą wiedzę. Najwyraźniej czegoś mi brakowało i sens tego Kroku ciągle mi umykał. Co takiego przeoczyłem? Osiem literek – które czytałem, a zarazem ignorowałem; podstawę wszystkich Kroków, a właściwie – całego programu AA; mianowicie: ”w pokorze”. Zrozumiałem swoje niedociągnięcia: wciąż odkładałem różne sprawy na później; Łatwo wpadałem w złość; zbytnio użalałem się nad sobą; biadoliłem:”czemu właśnie m n i e to spotyka”? I wtedy przypomniałem sobie takie oto słowa: “pycha poprzedza upadek” – toteż usunąłem ją ze swego życia”.

6. Czy to już alkoholizm?

Jeżeli tutaj jesteś, najprawdopodobniej zadajesz sobie pytanie, czy sposób w jaki spożywasz alkohol powinien budzić Twój niepokój i potrzebę zasięgnięcia pomocy. Odpowiedz sobie szczerze na następujące pytania: (Pytania na podstawie Klasyfikacji DSM-V)

• Czy często zdarza ci się spożywać alkohol w większych ilościach lub przez dłuższy czas, niż zamierzałeś/aś?
• Czy odczuwasz uporczywe pragnienie picia alkoholu lub towarzyszące temu nieudane próby ograniczenia lub kontrolowania picia?
• Czy poświęcasz wiele czasu na aktywności związane ze zdobywaniem alkoholu, piciem i niwelowaniem skutków picia?
• Czy zdarza Ci się odczuwać tak silną potrzebę picia, że nie możesz myśleć o niczym innym?
• Czy z powodu picia zaniedbujesz inne obowiązki – w pracy, szkole lub w domu?
• Czy spożywasz alkohol pomimo ciągłych lub nawracających problemów rodzinnych, zawodowych itd., spowodowanych lub pogłębionych przez działanie alkoholu?

Jeżeli odpowiedziałeś twierdząco na przynajmniej dwa z powyższych pytań i taka sytuacja utrzymuje się od minimum 12 miesięcy, z pewnością jest to najwyższy czas byś poszukał specjalistycznej pomocy.

7. Mity dotyczące alkoholu

Prawdopodobnie miałeś okazję spotkać się z wieloma nieprawdziwymi przekonaniami dotyczącymi picia alkoholu. Pamiętaj, często nie podejmujemy leczenia tkwiąc w błędnej ideologii, która ma za zadanie jedynie usprawiedliwić nasze picie.

• “Alkohol to lekarstwo na stres” – alkohol łagodzi zdenerwowanie tylko na chwilę, w rzeczywistości nie rozwiązuje żadnych problemów, a często jedynie je namnaża. Po wytrzeźwieniu wracamy do nich z jeszcze większym niepokojem.
• “Jedno piwo dziennie jeszcze nikomu nie zaszkodziło” – jak dotąd nie ustalono bezpiecznej dawki alkoholu dla człowieka. Osoby szczególnie podatne na rozwój choroby alkoholowej mogą uzależnić się spożywając nawet jego niewielkie ilości.
• “Problem alkoholizmu nie dotyczy kobiet” – to błędne przekonanie szczególnie pokutuje nawet we współczesnym świecie, tymczasem problem alkoholizmu dotyczy kobiet w takim samym stopniu, w jakim dotyczy mężczyzn. Kobiety bojąc się ostracyzmu społecznego, rzadziej przyznają się do uzależnienia od alkoholu.
• “Alkoholikami są jedynie osoby z marginesu społecznego” – alkoholizm to choroba demokratyczna – dotyczy zarówno osób bezdomnych, jak i ludzi sukcesu. Coraz częściej mówi się o alkoholikach wysokofunkcjonujących – posiadających wysoki status społeczny, na pozór udane życie rodzinne i satysfakcjonujące relacje towarzyskie.
• “Piwo to nie alkohol” – jak widać na ilustracji poniżej, taka sama dawka alkoholu znajduje się w średnim kuflu piwa, lampce wina i kieliszku wódki.
• “Po alkoholu lepiej mi się śpi” – po spożyciu alkoholu zasypiamy szybciej, ale jest to sen o wiele mniej regenerujący. Skróceniu ulega faza REM, organizm ciężko pracuje metabolizując wypity alkohol. Częściej się wybudzamy i wstajemy niewyspani.

8. Dane kontaktowe

Nr tel: 4915750638409

Adres strony internetowej: intergrupa@aahannover.pl

Mitingi: wtorki: godz. 19.00 Schulenburger Landstraße 34 · 30167 Hannover (miting otwarty) piątki: godz. 19.00 Schulenburger Landstraße 34 · 30167 Hannover (miting otwarty)